همصحبت ما بود صبا

 

یاد آن روز که همصحبت ما بود صبا

همنفس با نفس اهل ولا بود صبا

یادآن روز که با رائحه صبح سحر

همدل ما و رها از همه جا بود صبا

زیر باران غمش رقص کنان می رفتیم

ساده ومست و دل انگیز ورها بود صبا

لحظه ها را همه توفیق خدا پر کرده

شاکر از این همه توفیق و نوا بود صبا

در دل صفحه امید زمین می دیدم

رنجکش از سبب دردو بلا بود صبا

تاکه سرمست شویم از عطش ظهر دهم

زائر ساده دل خون خدا بود صبا

تا روایتگر آیین حماسی باشد

همقدم با غم خیل شهدا بود صبا

زندگی های پر از آیه آهن سخت است

یاد آن روز که همصحبت ما بود صبا

۹۲/۲/۲۸