زائر خون خدا شد

زخود بگذشت با حق آشنا شد

زقید وبند خاکی ها رها شد

شبی در لحظه های بی نشانی

رفیقم زائر خون خدا شد

در غریبی

رها کردند دل را در غریبی
فنا کردند دل را در غریبی
رفیقان غریبم بی هیاهو
صدا کردند دل را در غریبی

یازهرا

نمی دانم چه سان تنها بمانم

غریب لحظه فردا بمانم

دعا کردند یاران غریبم

که من با ذکر یازهرا بمانم

گلچین شهادت

رفیقم می شناسد دردها را

دل غمدیده و شبگرد ها را

شهادت نازشستت جانم ای جان

تو گلچین می کنی این مردها را

توسل

تبسم بر لبش گل کرد آنجا

به عشق حق توکل کرد آنجا

گذشت از خاک تا پرواز پر زد

به آل اله توسل کرد آنجا

اهل دیار کبریا

رفیقم با ملائک آشنا شد

زهرچه غصه می دانم رها شد

مرا آتش زده با رفتن خود

خودش اهل دیار کبریا شد

دردنامه

هنوزم باورش مشکل رفیقم رفته از دستم

ببین بغض گلویم را که با اندوه بنشستم

رفیقم خنده ای بر لب رها تا کهکشان رفته

فراتر از دیار خاک تا نه آسمان رفته

نشسته بر رخم برف غم واندوه این دوران

بسوزم یا بسازم که از دستم جوان رفته

دلم در حالت انکار مانده بی نوا ای دل

نمی داند رفیقش بی صدا وناگهان رفته

بسوز ای دل که جاماندم من از این قافله دردا

دریغا دوستانم یک به یک با شوق جان رفته

نمی دانم به توصیفش چه گویم ای دل غمگین

بگو از لیلی لیلا بگو از خسروی شیرین

هنوزم باورش مشکل رفیقم رفته از دستم

ببین بغض گلویم را که اندوه بنشستم

وصیتنامه شهید علیرضا جیلان شهید فتح المبین

 
                              (بسم الله الرحمن الرحیم )
«انا لله وانا الیه راجعون :بدرستى که ما از خدائیم و بازگشتمان بسوى اوست »
با درود وسلام برپیامبران وامامان وحضرت حجت بن الحسن حضرت مهدى (عج ) ونائب برحقش بنیانگذار جمهورى اسلامى به رهبرى پیامبرگونه او حضرت امام خمینى وبا درود وسلام برتمامى شهیدان ازصدر اسلام مخصوصا حسین بن على (ع ) تا بحال وسلام ودرود بر تمام رزمندگان در جبهه ها وبادرود برتمام خانواده شهیدان وبا درودوسلام فراوان به خانواده عزیزم پدرومادر وبرادرانم وصیت نامه خود را آغازمیکنم .من مالى ندارم که به کسى یابه اسلام اهدائى کنم اما تنها چیزى که در وجودم بود فقط جان من بود که توانستم این جان رادر اختیار اسلام عزیز بگذارم ودوسه پیامى دارم که اولین پیام به خانواده‌خودم‌است‌وخوشاشماپدرومادر که چنین فرزندى رابه سن بلوغ رساندید وبه یارى اسلام فرستادید وشما اى پدر ومادر عزیزم ناراحت نباشید شما خدمتى بزرگ به اسلام کرده اید .پیامى به شما دارم اینکه نباید شما پس ازشهادت من ناراحت باشید .شما اسلام را یارى کنید نگذارید خون شهداء پایمال شود .وهمانطور که رزمندگان عزیز در جبهه ها خون پاکشان را اهدائى اسلام عزیز مى کنند شما مسئولید که نگذارید خون ماودیگربرادران پایمال شود .پیامى که به ملت ایران وشهر خودمان دارم این است که اى مردم مستضعف ایران شماباید نگذارید خون عزیزان خود هدربرودشمابایدازهرگونه بى حجابى وغیره در شهرستانها جلوگیرى کنید .کمى اى خواهران بى حجاب فکر کنید ببینید که برادران مادر جبهه ها براى چى شهید مى شوند آیا نه فقط براى اسلام است شما خواهران مسئولیددرقبال‌یکایک خون این شهیدان .ویکى دیگر ازپیامهاى من این‌است که اى مردم در بین نمازها امام عزیزمان را دعا کنید .دعا،دعا،دعا،تنها دعا را از یادتان  نرود واین همان پیامى است که براى خانواده عزیز خودم هم دارم .من از پدر ومادرم مخصوصا مادرم حلالیت مى طلبم .ازبرادرانم وخواهرم وعمو وزن عمو وتمام خویشان حلالیت مى طلبم .اگر در خانه من تندخوئى یا بد رفتارى داشتم مى بخشید .ازتمام همسایگان حلالیت مى طلبم .
               خداحافظ----خدانگهدار
               علیرضا جیـــــــــــلان 

نذر رفاقتهایم با شهید علی رضا جیلان بروجن

باز امشب نفسم یاد شهیدان کرده

یاد لبخند غریبانه ی جیلان کرده

خبری آمده یکباره که حیرانم کرد

گسل زلزله ای بود که ویرانم کرد

دست دردست خطر رفت به خورشید علی

گشت از خیل غیورانه امید علی

لحظه ای خاطره ها را به تماشا ماندم

باورم نیست که رفتی تو به حاشا ماندم

یار من همقدم و هم نفس دیرینم

لیلی ام خسروی دل نقش گل و شیرینم

آنکه صد سلسله دل بود به همراهش رفت

به تمنای نفسهای سحرگاهش رفت

باز امشب هوس گریه عیان کرد مرا

سوخته جان ودلم سوخته جان کرد مرا

یادگار از تو همین دلشده راهی است مرا

سوخته بال وپری گرم نگاهی است مرا

خیز ای سرو دل آرای رفاقت برخیز

موج در موج هم آوای صداقت برخیز

خسته ام در دل من آتش جانکاهی هست

کاش گویند که تا منزل تو راهی هست

باز امشب نفسم یاد شهیدان کرده

یاد لبخند غریبانه ی جیلان کرده

علی رضا به علی رضا پیوست

شهید علی رضا جیلان در روز شهادت امام هشتم در بوکمال به عموی شهیدش علی رضا جیلان شهید فتح المبین پیوست 1396/8/28

رفیق نیمه راهم

رها در غصه هایم کرد این دل

به غصه مبتلایم کرد این دل

چه گویم از رفیق نیمه راهم

میان ره رهایم کرد این دل

باد وباران را دوباره

سرودم بیقراران را دوباره

نگاه غصه داران را دوباره

به یاد روزهای کودکی من

نوشتم باد وباران را دوباره

غم تلخ وغمدار

مرا حرف ناگفته بسیار هست
مرا حالت سرد آوار هست
غریبم رهایم مکن عشق من
که دردل غم تلخ و غمدار هست

به امید دیدار

شکستم

بریدم

ولی بازهم

به امید

دیدار تو

زنده ام

رهایم مکن

رهایم مکن ای تمام بهار

در این صبح دلخسته بی رمق

منم چشم در راه خورشید عشق

بخوان بر دلم حس و حال مرا

یک جرعه نور

صدا می زنم

در فراسوی این حس و حال دروغین

که خورشید می آید از راه دور

ومهمان دلهای ما می شود

سحرگاه یک جرعه نور

ماتم عظما

آسمان
خون گریه کن
در ماتم عظما
که شد
 
داغدار از
رحلت احمد
زمین و آسمان

بیاساقی

بیاساقی امشب می نو بیار

ترنم به جان ودل ما ببار

بیا آتشین آب فرزانه سوز

به امید مستانگی های روز

به ما ده که سرمست نام گلیم

همه همدل و هم مرام گلیم

به ما ده که یاران جان داده ایم

حریفان جام ومی وباده ایم

بیا ساقیا آتشین می بیار

به یاد حریفان صبح بهار

مجموعه حسن

دلم را می نویسم همنفس با صبح وشیدایی

به امید تو می مانم که از این کوچه بازآیی

تو ای مجموعه حسن و ملاحت ای مه تابان

به قربان نگاه تو چو قامت را بیارایی

تو می آیی و دل مجنون چشمان تو می گردد

تو ای لیلاترین در کوچه باغ حسن و زیبایی

دل من جرعه نوش حس سرمست تو می گردد

دل انگیزی و زیبایی عجب حسن دل آرایی

پس این سالهای خسته ووابسته غربت

عطشناک توام ای یوسف گلهای زهرایی

به امیدی که از این کوچه های خسته برگردی

دلم را می نویسم همنفس با صبح وشیدایی

مه غریبه تشنه

گذشت این مه خسته مه غریبه تشنه

خداکند که بیاید ز راه بارانی