توبخوان حرف سرخوشی ها را

خوشم که سرخوش عشقم بهار می آید

به  انتها چه  شبی غصه دار می آید

برای کشتن ظلمت مرام درمانده

صدای شیهه آن تکسوار می آید

به نام نامی گل زآن سوی شب وحشی

به عمق خسته دلها قرار می آید

پس از غریبی و دلمردگی و تنهایی

تجلی رخ پر افتخار می آید

زسمت خانه خورشید و قت سرمستی

به ملک هستی دل شهریار می آید

بیا دلا توبخوان حرف سرخوشی ها را

خوشم که سرخوشم عشقم بهار می آید