قمقمه های لب تشنه
شنبه, ۲۱ اسفند ۱۳۹۵، ۰۱:۰۰ ب.ظ
هجاهای عطشناکی را
باید از قمقمه های لب تشنه
ولب های ترک خورده
آن سفرکردگان پرسید
تکرار غریبانه کربلا
در روزی غیر از روز دهم
به هستی ام آتش می زند
وه که گمنامی
چه عالمی دارد
از هستی ات تنها نامی بماند
نه نشانی
نه مزاری
نه حضوری ظاهری
اما همه جا حاضر باشی
چه شوق بی پایانی
