من آیینه دار شب خسته ام
در این گیر و دار شب خسته ام
من از بی کسی ام مملوام بی حدود
در این پود وتار شب خسته ام
دلیلی ندارد بمانم دگر
چو در رهگذار شب خسته ام
تلاشی نمانده است در خاطرم
که من بیقرار شب خسته ام
من و بیدل از داغ پرپرشدیم
من آیینه دار شب خسته ام
نمانده است دل را دگر حس و حال
مپرس از دل من تو اینک سوال
چنان غرق در خشکسالی شدم
که آب دلم رفت روبه زوال
من از کوچه های سحر رد شدم
دل ماند انگار در لحظه های خیال
دلم خاستگاه جلال و امید
شده مدفن غصه های جلال
نمی دانی ای عشق از من چه سود
جلال و خیال و جمال و کمال
شب و خستگی ها و دلمردگی
من و کور سوی غریب وصال
چه می پرسی از این دل خسته ام
مپرس از دل من تو اینک سوال
من و سایه ها
سینه خیز زمین
گذشتیم
از کوه وصحرایتان
من غریبانه تر
از حادثه های سردم
یک نفس می گذرم
سمت تو
بر می گردم
می رسد پیغام گل دل راحت از غم می شود
دست غصه از سر ما کم کمک کم کی شود
با نگاهی تا دیار باصفای کاظمین
چشم هایم مملو از باران نم نم می شود
با توسل بر امام لاله های آشنا
عشق می آید به جان و دل فراهم می شود
دل مبدل می شود بر آستان دوستان
جان به شوق دیدن موسی مجسم می شود
هر زمان یاد آور از رنج های سخت تو
حس و حالم مثل ایام محرم می شود
با تمام این وجچود ای ماه میلاد شماست
می رسد پیغام گل دل راحت از غم می شود
مرا در عالمین عشق دل هست
در آن نور دو عین عشق جاهست
مرا عمری است با ذکر غریبت
ببین در کاظمین عشق جا هست
خاطراتتان را
هویتتان را خودتان
بادستهایتان بنویسید
باتصویری زیبا ثبت کنید
پیش از آن که با شکسته شدن قامتشان
غمگنانه از آنها یادی کنید
در هجوم واژه های روزمره
در گیر و دار زمانه
در تلاطم احساس های سوخته
دلتنگ
مردی از جنس نور و
مهربانی ام
رود باید بود
بدون ترس از سختی ها
از جلگه تا دل سنگ
پیش می رود
تا بدانیم
دریامرامان همیشه پیروزند
چه غمگینانه می نالید مادر
شبیه ابر می بارید مادر
رها می شد زخاک ای جنگجویم
ترا در نزد خود می دید مادر
مولای زمین و آسمانی حیدر
سرمنشا شور عارفانی حیدر
در روز غدیر گفت احمد از جان
الحق که امیر مومنانی حیدر
سرمست از این عشق خداداد شوید
از قید بلا وغصه آزاد شوید
عید آمده عیدتان مبارک باشد
با نام علی مرتضی شاد شوید
دلتنگی ات را بر آب بنویس
تا در گذر زمان
ازآن بگذری
به صبر ایمان بیاور
گنجی است بی پایان
باور کن
مرا
با شوق گر خوانی
سرافشانم
سراندازم
بخوان
تابنگری
در راه عشقت
بی سر وپایم
عطش نوش نگاهی در دل شهری پریشانم
غزلخوان نگاهت بوده ام اینجا غزلخوانم
به یمن بودن با آن نگاه آتشین گل
کنون آتش فشان لحظه های سرخ عرفانم
من از تغییر آب و رنگ واحساس خزان دیده
مسجل شد برایم بی شما هرگز نمی مانم
بخوان از اشک هایم در سحر عهد دل غمگین
بجوی از ناله های خسته ام بی دوست حیرانم
رفیقانم به نوبت می روند از کوچه باغ دل
غریبم ساکتم درددا که من اینجا گرانجانم
تبسم های بر رخساره ام مصنوعی و غمگین
من غمدیده در پشت تبسم هاست پنهانم
نسیم از من بگو آن یار غائب از نظر را که
غزلخوان نگاهت بوده ام اینجا غزلخوانم
شنبه نو
فصل نو
همراه با آیین نو
کاش جشن عید را
ما با شما همدم شویم
سرمست شو از جام تولای امیر
برخیز که می رسد ز ره عید غدیر
گر عاشق صادقی در این موسم عید
در جشن علی به شوق حق جشن بگیر
بیا بیا گل نرگس امید اهل ولا
من انتظار ترا از غدیر می جویم
مرام عدل وعدالت امید را از تو
شبیه حضرت مولا امیر می جویم
