عمری است گدای این درم یا مولا
مهر تو به شوق می خرم یا مولا
من کرب و بلا ز دست تان می خواهم
وقتی که دخیل مادرم یا مولا
ارباب منی زیارتم قسمت کن
ای دست تو بوده بر سرم یا مولا
از بهر شفاعت زیارت آرم
شعری که به نام اصغرم یا مولا
دلتنگی من کجا و مهر تو کجا
این هست تمام باورم یا مولا
من دست تهی دارم و غمگین حالی
بنگر که چگونه بگذرم یا مولا
من پیر شدم بخوان بخوانم آقا
عمری است گدای این درم یا مولا
من حس دل قدیم را می خواهم
دلتنگی یاکریم را می خواهم
در سایه ی بید جانب تهلیگون
آواز خوش رحیم را می خواهم
میان ماندن و
رفتن
مرددم دیدی
چقدر دلهره دارد
همیشه
این تردید
معصومه رسید زندگی زیبا شد
هنگامه ی شوق دختر دریا شد
در دامن نجمه نجم معصومه دمید
یک دسته گل محمدی پیدا شد
چنین روزی که می گویند زیباست
که شوهر دار گردد شاعرانه
بکام صورت ایلان ثروت و آخر
چو نجم الدین به ایمان در میانه
خدا رزق و روزی کن اگر چه
شتر در خواب بیند پنبه دانه
دلتنگ
یک سلام و
نگاه و
ارادتم
ای مهبان امیدمن
ای مهربان امیر
من از
نسیم سحر
این شنیده ام
می گفت
غروب غصه و
اندوه و درد
نزدیک است
به خاک می گویم
غریبی خاک آلوده ات را
در گذر تند ثانیه ها
در هجمه بی امان زمان
در پرتاب گدازه های حسرت و فریاد
در تقاطع مخرب مال و حال
که عکس های بشاش شما را
از روی دیوار های وجود پاک می کردند
تا اصلا وجود را پاک کنند
ولی شما
نه در عکس های رنگ و رو رفته
نه در خاطرات کم حجم
نه در زمان بندی پریشان
جا خوش نکردع اید
تو و دوستان بال گشوده ات
فراتر از زمان های خاک
تا بی کران رفته اید
زین
نورسیده دیده تان روشن است
و او
در سایه سار
مام و پدر
سرفراز باد
هنگامه ی غصه ی دلی عاشق شد
داغی به دل غریب ما فائق شد
ای شیعه اقامه عزا کن از جان
کاین لحظه غروب حضرت صادق شد
دلتنگی آب را
فقط
دریا می شنود و می شناسد
گویی
در مسیر رفتن
زمزمه های گم می شوند
و تلخکامی کویر
هیچ گاه
لذت
رفتن را
و مسیریابی را
نمی فهمد
سحر
هر که برخاست
او گنج برد
و شیرینی برده
بی رنج برد
زمزمه می کند
سحر
نام تو را
نسیم نو
شعله کشد ز جان من
غصه و درد
بی حدود
سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در آستانه برگزاری سی و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، با مهدی طهماسبی، شاعر، ادب‌پژوه و مدیرمسئول انتشارات طلایه‌داران افق و نشر کنگره شهدای استان که بیش از دو دهه فعالیت فرهنگی داشته و ۶۲ اثر منتشر کرده است، به گفت‌وگو نشستیم.
مهدی طهماسبی در ابتدای این گفتگو به تأثیر چشمگیر نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در معرفی هرچه بیشتر و بهتر پدیدآورندگان پرداخت و گفت: این نمایشگاه می‌تواند به عنوان محملی برای معرفی، ارتباط‌گیری، رویه‌پردازی و ایجاد بستر فرهنگی عمل کند که سنگرهای تأثیرگذار را گسترش داده و باورها و اندیشه‌های قابل توجه از اقلیم‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی در گستره ایران اسلامی را ارائه می‌دهد. این نمایشگاه عنصری مهم برای برجسته‌سازی ظرفیت‌های استان‌های کشور در کنار پایتخت‌نشینان است و می‌تواند نمایه‌ای برندسازی شده از اهالی قلم و فرهنگ و اندیشه را برای مخاطب فراهم آورد. فعالیت‌های عرصه کتاب باید به صورت یک پازل و جورچین در نظر گرفته شود، بنابراین هر یک از عناصرِ پدیدآور، بخشی از این جورچین هستند که در نوع خود شایان توجه است.
وی افزود: پدیدآورندگان بومی می‌توانند در این نمایشگاه سهم خود را داشته باشند و از آن به عنوان یک فرصت استفاده کنند. نمایشگاه کتاب بستری برای نمایاندن و آشکارسازی ظرفیت‌های کمتر شناخته شده و توانمندی‌های حوزه‌های مختلف است که در جای‌جای ایران اسلامی وجود دارد. این نمایشگاه نشان‌دهنده این نکته است که همه داشته‌های ما در مرکز و پایتخت خلاصه نمی‌شود. حضور اهل قلم استان‌های کشور می‌تواند روحیه اعتماد به نفس را بالا ببرد و قطعاً حضور چهره به چهره و برنامه‌های متعارف و هماهنگ جانبی در ارتباط‌گیری و معرفی نویسندگان بومی مثمر ثمر است و برکات ارزشمند خاص خود را دارد و همچنین می‌توانیم شاهد ارائه آثار و کتاب‌های تولید شده توسط ناشران و پدیدآورندگان شهرستانی باشیم که با احترامی که برای دوستان تهرانی قائل هستیم، هم‌سطح با این عزیزان و گاه در سطحی بالاتر از آنها هستند.
مدیر انتشارات طلایه‌داران افق بیان کرد: تحلیل ارتباط پدیدآورندگان بومی با مخاطبان نمایشگاه نشان می‌دهد که فضایی برای مواجهه رو در روی پدیدآورندگان با یکدیگر و دریافت نظر مخاطبان وجود دارد. اگر از دید واقعی به این موضوع نگاه کنیم، این فضا کمی دور از دسترس و در عین حال شکننده است که فاصله میان پدیدآورندگان و مخاطبان نمایشگاه کتاب تهران را زیاد نشان می‌دهد. یک اهل قلم شهرستانی که هم شناخته شده نیست و هم امکانات به روز مرکزنشینان را ندارد، در این فضای سخت، حال و روز دشواری را تجربه می‌کند. اما اگر از منظر آرمانی به آن توجه کنیم، باید پیش‌فرض‌های خاصی را رعایت کنیم. اولاً باید شبکه‌سازی در دستور کار قرار گرفته و در طول سال با استفاده از ظرفیت‌ها و بسترهای اطلاع‌رسانی به ویژه در فضای مجازی و رسانه، این شبکه‌سازی را دنبال کنیم. دوم، نیازسنجی و ظرفیت‌شناسی است و سوم، ارتباط‌گیری مداوم و دائمی را باید رعایت کرد. وقتی این چنین برنامه‌ریزی کردیم، قطعاً شاهد پرورش و بروز استعدادهای مختلف در این زمینه خواهیم بود. این شبکه‌سازی و ارتباط‌گیری مداوم می‌تواند به پدیدآورندگان بومی کمک کند تا با مخاطبان خود ارتباط مستقیم برقرار کنند و نظرات و بازخوردهای ارزشمندی دریافت کنند که می‌تواند در بهبود و ارتقاء کیفیت آثار آنها مؤثر باشد.
معلم تا همیشه شاد بادا
وجودش سرخوش و آزاد بادا
بماند یادگاری پیش آن خوب
دبیر ما ریاحی یاد بادا
به کدام واژه بنویسم
تمام داشته های پنهانم را
در پستوی نگاه بارانی
و در التهاب بی پایاتن غربت
در بامدادی که می آیی
از سمتی غریب
به سویی که نور می روید
و من هنوز چشم به راهم
از چشمم
و از راه بپرس
دشواری این حالت را
ایمان به حضور پر ثمر می نازد
غیرت به نمود بیشتر می نازد
فرموده امام ما به آوای بلند
ایران به وجود کارگر می نازد
می برد آب مرا
باز کران تا به کران
پرچه دلتنگ تر از
خانۀ ابری
هستم
ما
درختان کهن
این پیچ پیچک های پست
فکرشان
کوتاه تر
از دست بی کردارشان
در زیر باران
اشک می ریزم
که مردم
از گریه های خسته ام
چیزی نفهمند
