دلتنگ شما

در همین خانه 

که اندازه ی دلنگی ماست 

دل ما 

تنگ شمابود 

بپرس از خورشید 

با شما

با شما 

آشفتگی پرچین مرزها 

معنا ندارد 

فولاد های پاره پاره

سپید پوش مهربان

نماد حس بی کران مبارک است روز تو
سپید پوش مهربان مبارک است روز تو
تو اهل رأفت و نظر تو اهل همت و خطر
عزیز خوب بی نشان مبارک است روز تو
در این هجوم درد ها که رنج بی امان شده
پناه درد هایمان مبارک است روز تو
همیشه تا همیشه من سلامتان نموده ام
امید روز بی امان مبارک است روز تو
ترنم ترانه امید و شوق و همدلی
سفید پوش مهربان مبارک است روز تو
 

هنگامه سرخ

شب بود و نگاه آسمانی ، قاسم

هنگامه ی سرخ جاودانی قاسم

سردار رشید ما سلیمانی رفت

مهمان تمام عاشقانی قاسم

دیار لاله گون

 

با عشق حسین دل فزون می کردی

در خاک عراق مشق خون می کردی

با دست بریده بر دل یارانت

نقشی ز دیار لاله گون می کردی

قاسم اینجا

دل برده ز راه دور قاسم اینجا

شرحی ز دل صبور قاسم اینجا

فریاد زدندمی رسد صدپاره

بر محمل عشق و نور قاسم اینجا

خودم را

دلم را می برم تا لحظه های منزل عاشق

برایش شعر می خوانم مداوم از دل عاشق

نمی خواهم بمانم در میان حجم ویرانی

سلام تازه می گویم به جان مقتل عاشق

منم همزاد آیینه منم همراز دیرینه

نشانی از بی نشانی هایست گویی محفل عاشق

شبیه نی که می نالد جدا از دوستان خود

سرشته هستی ام را هستی  از مشتی گل عاشق

خودم را می نویسم زیر باران های بی پایان 

به یاد دوستان خاکی دریادل عاشق 

تمام هفته با تنها ترین مرد زمین هستم

 برایش شعر می خوانم مداوم از دل عاشق