غزلی نویافته از سلیم تهرانی
در صفحات پایانی دیوان کمال خجندی به شماره 813805کتابخانه ملی غزلیاتی از سلیم تهرانی نگاشته شده است محمدقلی سلیم تهرانی شاعر نازک اندیش سبک هندی که در سال 1057ه.ق در کشمیر درگذشته و غزلش حس شورانگیز دارد
هرچند این نسخه تاریخ کتابت ندارد اما می توان حدس زد که این نسخه از اواخر قرن یازدهم هجری باشد و درمیان این غزلیات به غزلی نویافته از او برخوردم که با تفحص در دیوان های تصحیح شده از سوی دکتر رحیم رضا و محمد قهرمان این غزل کوتاه در این دو نسخه وجود نداشت و اکنون این غزل چهاربیتی تقدیم حضور دوستان ادب دوست می شود
به باغ داد چنان آب جلوه ای آن سرو
که سبزه ی لب جو گشت در خیابان سرو
به راه شوق تو آزادگان زسایه ی خویش
نشانده اند به هر گام در بیابان سرو
تو چون خرام کنی از چمن به جلوه گهت
چو گرد باد به یک پا دود شتابان سرو
سلیم همت آزادگان چه گل چیند
در این چمن که نچیده است غیردامان سرو
#مهدی طهماسبی
