شهر غم انگیز

 

مدینه شهر غم انگیز غصه های حسن

سکوت ممتد حسرت در او صدای حسن

چه کوچه های غریبی چه گونه ای، کآید

طنین ناله ی زهرا ز های های حسن

نوشته دست زمانه هزار غمناله

ز صبح روز ازل گوییا برای حسن

به زیر بارش پیکان و تیر، تابوتش

مدینه بوده غریبانه کربلای حسن

درون خانه ی او آتشی ز کینه کشید

درون سینه غمی بوده پا به پای حسن

ز کوچه گویم و سیلی ز درب و پهلوی گل

وجود عالم و آدم شود فدای حسن

دلش مدار کرامت دو دست او باران

کریم ، ویژگی خاصی از صفای حسن

شب است و هق هق غمناله های دل گوید

مدینه شهر غم انگیز غصه های حسن