بهار همپای اوست
دوشنبه, ۷ خرداد ۱۴۰۳، ۱۱:۲۴ ق.ظ
می آید
در مه آلوده ترین ثانیه ها
آن گاه که
فتنه های شیطان
خاک را در هم می پیچند
رنج ترانه ها
را درهم تنیده
و به جان دلها می اندازد
در غباری دردآور
ولی او
مردی است
از تبار ذوالفقار
که دستهای نپاک
را از روی جان ها
پاک می کند
او می آید
همرنگ با خورشید
همنفس با بودن
و ما را
با خویش
از گرداب غمواژه ها
به زلالی چشمه های شوق می رساند
بهار همپای اوست
و هر جا پا می گذارد
زمستان غصه را
در هم می شکند
چونان بهمن
