حماسی جان

بیان می سازم از آدینه ها درد فراقم را

که از این ندبه خوانی ها بدانی اشتیاقم را

غزلخوانم عطش نوشم دل انگیز و حماسی جان

به راه و رسم مردانه ببین سبک وسیاقم را

دلم در دست غم جامانده چشمم مانده بر راهت

وجودم غرق بی تابی بخوان این اشتیاقم را

بیا ای آسمانی مرد تنهای همه دوران

کرم بنما و زیبا کن دل و صحت و رواقم را

سحر از خواب برخیزم به لب نام ترا دارم

پر از نور است بنگر هر سحر قلب اتاقم را

گمانم سختی آدینه ها از هرم آهم شد

 بیان می سازم از آدینه ها درد فراقم را

1403/8/10