چراغ هدایت

با کینه ورزی همه اصحاب بدترین

خاموش شد چراغ هدایت به دست کین

در شهر سامرا به تماشا نشسته غم

در ماتم عزیز دل ختم مرسلین

نگار کربلاست که پر از غصه و بلاست

آقای ما ز کینه فتاده است بر زمین

یارب مدار عشق و هدایت به غصه رفت

سروی شکسته و قامت افتاده این چنین

از لحظه لحظه های زمان بوی ناله هاست

تا کبریای حضرت حق جنت برین

هادی به خون نشسته و دلها شکسته اند

اندوه می وزد ز دل غصه آفرین

هر لحظه جامعه به زیارت به اشک و آه

خاموش شد چراغ هدایت به دست کین