منظومه ای در وقت پایانم غریبه
يكشنبه, ۱۵ اسفند ۱۳۹۵، ۰۱:۱۱ ب.ظ
دلتنگی ام را با تو می خوانم غریبه
غمگین ترین غمگین دورانم غریبه
عمری است من چشم انتظار دیدن تو
همواره بر راه تو می مانم غریبه
باور نمی کردم ولی دوری مرا کشت
ای یوسفم ای ماه کنعانم غریبه
دیگر مرا تاب وتوان زندگی نیست
آری بنای روبه ویرانم غریبه
گرد سفیدی بر سرورویم نشسته
منظومه ای در وقت پایانم غریبه
برگرد ای هستی من تقدیم راهت
غمگین ترین غمگین دورانم غریبه
