غریبی

من ماندم و غریبی و این درد روبرو 

یک داغیاد خسته و یک رنج موبه مو 

اینجا فقط دروغ نمانده است لعنتی 

یک ذره از صداقت گل های ده بگو 

دیگر بس است این همه تنهایی و فراق 

مردم از این غریبی  و از حس جست و جو 

بی سرزمین تر ازهمه شعرهای باد 

دنبال دوست آمده  ام کوچه ، کو به کو 

دلتنگی شبیه غزل های زخمی است 

من ماندم غریبی و این درد روبرو