هنر شهادت

سرخ بودیم و دل سرخ تر بود

روزگاری شهادت هنر بود

روزهایی که آغشته با خو

ن من دلم پا به پای خطر بود

هر غروبش خبر از وصالی

سینه ها زنده و پر شرر بود

روزهای حماسه شب عشق

صحبت یا علی بیشتر بود

در شب حمله عباس بودیم

درد با حرف ما هم‌نظر بود

وای من آنچه از روزها رفت

غصه آمد که دل بی ثمر بود

من نمیدانم اما ولیکن

کاش درک شهادت هنر بود

81/6/29