تلولوی

می ستاید 

نام سبزت را 

نسیم مهر گستر 

و می برد

ذکرت را 

تا بی کرانه ی بودن 

تا آنجایی که تلولوی محبت 

از ماورای بودن های مصنوعی 

جلوه گر است 

ای دستانت 

فراتر از اقیانوس های عمیق 

دلت بلند تر از کهکشان ها