محکم افکندی
شنبه, ۳ آذر ۱۴۰۳، ۱۱:۲۴ ق.ظ
به دست خویش در خاک دلم بذرغم افکندی
برای ماندگاری غصه ها را محکم افکندی
شغاد چشم هایت دامی از درد و بلا اینجا
برای دستگیری وجود رستم افکندی
پی شفافیت های خطرنوشی دلم رفته
نمی داند که حال و روز او را مبهم افکندی
تو چون وسواس خناسی که در راه هواخواهی
نشان گندمی را بر دل این آدم افکندی
شبیه سایه های ماندگار غصه جویی ها
نفس چون اژدری بر لانه این ماتم افکندی
تو در راه رسیدن با نگاه سرد و جانگاهت
به دست خویش در خاک دلم بذرغم افکندی
