در بین الحرمین

این طرف چشم بر آن گنبد نورانی بود 
آن طرف اوج عطشناکی و حیرانی بود 
این طرف زمزمه عرض ارادت ها داشت
آن طرف لذت یک شعر و غزل خوانی بود 
این طرف این دل من بود که عاشق می شد
آن طرف موج غم انگیز پریشانی بود 
این طرف مانده در اندیشه یک حس غریب
آن طرف حرف دل و دیده ی بارانی بود 
باز هم دعوت ما را تو بخوان زنده و شد 
این طرف چشم بر آن گنبد نورانی بود 
کربلای معلی ۶بهمن ۱۴۰۳
بین الحرمین