آوای آمدن

در ریز ریز باران 

آن گاه پرنده های بی بال 

بر شیروانی مسقف حیاطمان 

آوای امدن می خوانند 

و صاعقه های ریز و درشت 

می ترساندمان 

به دوست می اندیشم 

به آن شب رفتن 

در سایه های منور 

در حاشیه کانال ماهی 

چه زیبا ماهی 

بر زمین خفته 

وچشمانی که هنوز بیدارند 

 و موسیقی بی نظیر سربلندی 

در تنگناهای زمان و زمین 

با اشتیاقی مثال زدنی می نوازند