از خیل غیور کربلا بودی

نمی دانم که بودی یا که از اهل کجا بودی

ولی می دانم ای غمدیده با ما آشنا بودی

شبیه آن پرستویی که می آید دم نوروز

زهرچه غیر حق بوده است از آنها رها بودی

تو ای همصحبت صبح و نسیم وغصه و غربت

شبیه مادر در خون نشان لاله  ها بودی

لبت پرخنده چشمت اشکبار بی کسی ها بود

تو از چشم انتظاران امیر با صفا بودی

به توصیف تو ای تنها ترین مرد رها از خود

فقط می  گویم از خیل غیور کربلا بودی

طنین حرفهایم تا خدا می آید و دانم

نمی دانم که بودی یا که از اهل کجا بودی