ذکر غریبانه خورشید

با ذکر غریبانه خورشید رها شد

انگار رفیق دل نومید رها شد

ای ماه من وماه دل آرای دیارم

دلتنگی خود را به گویم که چه دارم

ای سروی به خون خفته من خیز برادر

ای لیلی آشفته ی من خیز برادر

برخیز بخوان روضه تنهایی خورشید

لب تشنگی و غیرت دریایی خورشید

برخیز رفیقان تو از راه رسیدند

از کوچه غمدیده به ناگاه رسیدند

ای ماه من ای طلعت غمدیده این شهر

ای دل زهمه برده وببریده این شهر

برخیز مرا باخودت از شهر رها کن

ما را به سوی خویش شهیدانه صدا کن

ما چشم به راهیم وغریبیم غریبه

سرمست ز احساس نجیبیم غریبه

برخیز که این شهر به دلتنگی ما شد

با ذکر غریبانه خورشید رها شد