کسی همپای با زنبق

خبر دارم که می آید کسی همپای با زنبق

کسی که عشق می خواند برایش نور جا.الحق

کسی که درد در پیش حضورش می رود از پا

کسی شوق را در جان ودلها می داند رونق

پس از عمری حضوری نسبی خوب و بد دنیا

زمین با مهر می بیندد دوباره خوبی مطلق

چنان در مهرورزی ها با نام عشق می خواند

امید از دستهای بی ریایش می شود مشتق

غزل کوتاه اما حرف من بسیار هم گویا

خبر دارم که می آید کسی همپای با زنبق