بیعت تا پای جان
وقتی صحبت از بیعت بختیاری ها در آخرین روزهای ملتهب رژیم طاغوت شاهنشاهی با امام خمینی ره پیش می آید یکی از مقولاتی که کمتر به آن توجه شده حضور عاشقانی است که مردانه ایستادند تا پای جان برای عزت اسلام ، ایران و انقلاب و بدون ادعا و با تقوای الهی سختی ها را به جان خریدند و در روزهای انقلاب و بعد در ایام دفاع مقدس به دور از نگاه کاسبکارانه نو رسیدگان هرچه داشتند در طبق اخلاص قرار دادند و دوشادوش دیگر دلاوران ایران زمین مردانه جنگیدند و جان را برای عزت ایران اسلامی اهدا نمودند و بی دلیل نبود که امام فرمودند : من با جرأت مدعى هستم که ملت ایران و توده میلیونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله- صلى الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن على- صلوات الله و سلامه علیهما- مى باشند. حاضران در روز بیست بهمن ۱۳۵۷ در طول هشت سال دفاع مقدس از جان گذشتند و از خاک تا افلاک پر گشودند ولی حضور در بزنگاه های تاثیر گذار درسی بود که این مردان مرد به ما آموختند درسی که با خون خویش آن را امضا نمودند خوشا به حال آنان که همچو شهیدانند نه مثل ناکاربلدان نورسیده که فریاد مردم از ناتوانی آنها بر هفت آسمان است ای کاش در ۴۵ سالگی انقلاب اسلامی به بلوغ باور کارآمدی از نگاه و مرام شهیدان برسیم
