راوی کهکشان جبهه

منصور صفاییان بی باک
آرام گذشت از سر خاک 
لبخند و تبسمش به جا ماند
آن شوق و تلاطمش به جا ماند
آن مانده ز خیل دوستان رفت
آزاده دلی ز بوستان رفت 
از غصه شاه کربلا سوخت 
آتش زد و سینه های ما سوخت
او رفت و به آسمان سفر کرد 
هم پای رسیدگان سفر کرد 
دل برد و به سمت بی کرانه 
آرام گذشت بی بهانه 
فرمانده نشان بی نشان است
همصحبت خیل عاشقان است 
فرمانده ی سرخوشان جبهه 
ای راوی کهکشان جبهه 
بر گو تو سلام ما به یاران 
بر خیل غیور نامداران 
ای غیرت و عزت علمدار 
رفتی به سفر خدانگهدار