ماضی و مستقبل ما

می رسد عشق تو بر سینه ی ما و بر دل ما 

شادمان می شود از عشق یقین محفل ما 

هر کسی حاصلی از عمرجهان دارد و نیست 

جز غم عشق تو در هر دو جهان حاصل ما 

سرفکندیم به پای تو و داریم امید 

که قبول افتدت این تحفه ی ناقابل ما 

فخر ما خاک نشینان به ملائک این است 

که زدی خیمه تو ای شاه به آب و گل ما 

حالیا سرخوش و مستیم نداریم خبر 

که چه بود و چه شود ماضی و مستقبل ما

نام تو ذکر دل انگیز اهورایی ماست 

که معطر کند از مهر خودش منزل ما 

تا همیشه غزل از نام خودش می گویم 

می رسد عشق تو بر سینه ی ما بر دل ما 

۱۳۸۳